แม้ซ่อนกายในกลีบเมฆกลางเวหา
ซ่อนกายากลางสมุทรสุดวิสัย
จะซ่อนตัวในหุบเขาลำเนาไพร
ณ ถิ่นใดพ้นตายนั้นไม่มี
ถึงรูปงามละออลักษณ์สักเพียงไหน
ที่สุดไซร้ย่อมเน่าเหม็นเป็นเหยื่อหนอน
ชีวิตนี้ไม่ดำรงคงถาวร
ความม้วยมรณ์เท่านั้นเป็นความจริง
ละลึกถึงความตายสบายนัก
มันหักรักหักหลงในสงสาร
บรรเทามืดโมหันธ์ในสันดาน
ทำให้หาญหายสะดุ้งไม่ยุ่งใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น